WĘDRUJĄC

WĘDRUJĄC

Ponad chmurami

Pędząc przez świat

Ulotne chwile

Ponad zgiełkiem miast

Wpatrzona w słońce

Uśmiechem otulona

W przyszłość spoglądam

Cichym wiatrem niesiona

Po drabinie gwiazd

Wspinam się wciąż w górę

Zarzucając wędkę dobra

Ścigam chyłkiem ludzką naturę

W objęciach słonych fal

Zanurzam się w ciemnej toni

Trzeźwym umysłem badam świat

Los mnie przed złą karmą uchroni

A jednak powracam

Zgarbiona przygód ogromem

Bo zawsze ktoś czeka tam

W miejscu, który nazywam DOMEM.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

 

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.