NIBY ZWYCZAJNY DZIEŃ

Budzisz się jak co dzień. Otwierasz oczy. Nic się nie zmieniło tak naprawdę. Do czasu. Nagle przychodzi SMS lub ktoś bliski wpada do twojego pokoju z bukietem kwiatów czy małym pakunkiem. Słyszysz utarte z roku na rok życzenia albo coś zupełnie oryginalnego. Sens jednak pozostaje ten sam – żyj długo, zdrowo, radośnie itp. itd. Od tej chwili twój dzień nie jest już taki sam. Może jako dziecko czekasz na to z niecierpliwością. Jako dorosły wolałbyś raczej uniknąć tego jednego dnia w roku. Wolałbyś czasem móc przespać te dwadzieścia cztery godziny lub zaszyć się gdzieś na ten czas.

Dlaczego?

Myślę, że urodziny to jeden z tych dni w roku, gdy człowiek tak naprawdę uświadamia sobie płynący nieubłaganie czas. To chwile, gdy wiesz, że za tobą kolejny rok i zamiast zatrzymać się w miejscu, musisz iść dalej. Na co dzień wydaje ci się, że jesteś młodszy. Masz wrażenie, że lata lecą, ale nie twoje. Widzisz jak dzieciaki dookoła ciebie rosną, poważnieją, zmieniają się, a ty jesteś taki sam. Nawet nie bardzo dostrzegasz kolejne zmarszczki czy pierwsze siwe włosy. Być może nie chcesz ich po prostu dostrzegać. Gdy ktoś pyta cię o wiek, musisz się przez chwilę nad tym zastanowić. Wciąż masz wrażenie, że jesteś te dwa, trzy, cztery lata młodszy. Jedynie taki dzień jak urodziny niemiłosiernie ci to przypomina. Wtedy wiesz doskonale ile kończysz lat, a złudzenia pękają jak bańki mydlane.

Co za tym idzie?

Usilnie zastanawiasz się jak wygląda twoje życie. Co już osiągnąłeś, co udało ci się zrobić, ile jeszcze masz marzeń, czy realizujesz się jak inni. Myślisz sobie, że będąc o rok starszym trzeba już wszystko poukładać. Trzeba pozałatwiać wszystkie niepozałatwiane sprawy. Nie masz pracy – ubolewasz nad tym. Nie udało ci się jeszcze założyć rodziny – myślisz o tym gorączkowo. Jeszcze piękny samochód nie stoi w twoim garażu – czas się w końcu zabrać za realizację tego planu.

Jest to jednak jednodniowe myślenie.

Następnego dnia znów się budzisz. Jesteś niby o rok starszy, ale przecież nic się nie zmieniło. To tylko utarty stereotyp, jakieś wieki temu ustanowione reguły. Zmieniasz się każdego dnia i codziennie robisz krok w stronę swoich marzeń i celów. Jedna data nie sprawia, że całe twoje życie odwróci się o 180 stopni. Jeden dzień nie zmieni twojego podejścia do ludzi, pracy, zwierząt i całego świata. Nie starzejesz się w ciągu tej jednej chwili. Ten dzień jest jedynie znakiem ostrzegawczym, który nakazuje ci choć przez moment pomyśleć o swoim ziemskim istnieniu. Czy na pewno odnalazłeś już jego sens i konsekwentnie zmierzasz do realizacji swoich zamierzeń?

ISTOTA MAŁYCH RZECZY

Zdarza się, że znajdujesz trochę czasu na przemyślenia. Siadasz wtedy zwykle w jednym miejscu. Przyglądasz się ścianie, patrzysz przez okno lub bezsensownie bawisz jakimś przedmiotem. Czasem idziesz chodnikiem i obserwujesz przechodniów. Spostrzegasz jak biegnie matka z rozwrzeszczanym dzieckiem, które właśnie wypatrzyło jakieś ciekawe zabawki lub słodycze i chce ją koniecznie zatrzymać, a przecież matka nie ma czasu, bo ma wizytę u fryzjera. Zaraz szybkim krokiem mija cię awanturujący się przez telefon mężczyzna z czarną aktówką, ale nawet nie spojrzy na ciebie, bo jest zbyt zaaferowany kolejnymi problemami w swojej firmie. Przechodzi też starsza pani z milionem tobołków większych od niej samej. Prawie wchodzą na ciebie nastolatkowie wpatrujący się namiętnie w swoje smartfony i śmiejący się do nich jak wariaci.

A ty idziesz spokojnie.

Nie musisz robić zakupów, bo wszystko zostało kupione. Nie potrzebujesz wyciągać pieniędzy z banku, bo portfel nie jest pusty. Wyszedłeś, bo chciałeś się przewietrzyć, pomyśleć i poobserwować. Oddalasz się trochę od miasta. Droga z asfaltowej przemienia się w polną. Zamiast ceglanych domów otaczają cię drzewa. Mijają cię jedynie ptaki i malutkie robaczki pełzające po ziemi. Powietrze staje się lżejsze. Hałas samochodów ustaje. Dochodzisz do rozwidlenia polnych dróg. W tyle zarysowane sylwetki budynków, a przed tobą tylko pola i lasy. Dostrzegasz sarnę pasącą się na łące tuż pod lasem. Ona też cię dostrzega. Nie ucieka jednak tylko wpatruje się w ciebie spokojnie. Nie boi się, bo wie, że nie jesteś z tych, co ranią innych. Wie, że przyszedłeś sobie odpocząć. Odpocząć od ludzi, zgiełku, od cywilizacyjnego bełkotu. Nabrać sił na kolejne minuty, godziny, dni i tygodnie…

Nagle wyłączasz myślenie i tylko obserwujesz.

Widzisz, że trawa jest zieleńsza niż była ostatnim razem. Słońce świeci mocniej niż parę chwil wcześniej. Gdzieś na horyzoncie pojawia się już śnieżnobiały księżyc. Cienie drzew zmieniają barwę pól na nieco ciemniejszy. Jesteś otoczony ciszą, ale nie czujesz się niezręcznie. Zimna dłoń delikatnie wplata się w twoje chłodne palce. Nie protestujesz i nie próbujesz się odsunąć. Spoglądasz na postać stojącą obok ciebie. Tak samo zmęczoną codziennością, biegiem w nieznane i samotnością. Jej oczy są jednak pełne szczęścia, miłości i spokoju. Mają zupełnie inną barwę niż te widywane na co dzień w pracy, ulicy czy domu. Nie odzywa się słowem, ale czujesz, że jest tak samo przerażona jak ty. Przerażona tym nagłym zatrzymaniem. Mija kilka chwil wpatrywania się w lustrzane odbicia duszy i potrafisz dostrzec niezwykłą barwę jej tęczówki. Spoglądacie powoli w stronę drzew. Ich barwa staje się nieco ciemniejsza.

Każda najmniejsza zmiana jest zauważalna dookoła.

Cieszycie się tą chwilą, tym zmieniającym się otoczeniem. Wpatrując się w jeden punkt odczuwacie coś, czego nie mieli ci wszyscy przechodnie mijający cię dziś na ulicy. Tym czymś jest szczęście. Szczęście zupełnie niewymuszone. Uczucie radości spowodowane słońcem, zmieniającymi się barwami natury i subtelnym dotykiem osoby obok. Rzeczy, których na co dzień każdy doświadcza i nie zauważa, szukając czegoś, co jest daleko i wcale nie daje satysfakcji. A tak naprawdę te najdrobniejsze gesty, słowa, osoby, przedmioty i zjawiska, które są na wyciągniecie ręki dają najwięcej szczęścia i poczucia spełnienia. Wystarczy tylko chcieć je zauważać i cieszyć się nimi jak najdłużej… Wystarczy z małych rzeczy budować niczym nieograniczone szczęście…

Z pewnością będzie to bardzo subiektywny zapis obrazów z mojego dzieciństwa. Nie raz przechodząc przez pokój gdzie mój brat oglądał MTV lub Vivę praktycznie non stop (a wtedy leciała tam praktycznie tylko muzyka), zatrzymywałam się, gdy tylko coś przykuło moją uwagę. W tym wpisie pragnę się z Wami podzielić teledyskami, które najbardziej utkwiły w mojej pamięci aż po dzisiejszy dzień. Przedstawiam Wam krótką listę TOP 10 teledysków z mojego dzieciństwa.

TOP 10 teledysków z dzieciństwa to subiektywna lista klipów, które przykuły moją uwagę w dzieciństwie. Wybór klipów z początku był prosty. Pierwsze miejsca zajmują obrazy, które często do mnie powracają. Postanowiłam się skupić na późnych latach 90. i początku lat 2000, bo na taki okres przypadało mniej więcej moje dzieciństwo. Oprócz tego skupiłam się głównie na teledyskach zagranicznych, bo wówczas mogłam bazować jedynie na muzyce i obrazie – język nie był mi na tyle znany, by kierować się słowami piosenek. Ostatnie miejsca zajmują teledyski, które gdzieś tam w mojej głowie się zachowały, ale już nie z taką intensywnością, co jednocześnie oznacza, że wywarły na mnie nieco mniejsze wrażenie. Zaczynajmy!

---

MIEJSCE 10

BRITNEY SPEARS – TOXIC (2003)

„Toxic” i zaczyna się przygoda… Britney Spears jako zadbana, ładna stewardesa od razu przykuwa uwagę jedenastolatki, która wówczas marzyła o zostaniu jedną z nich. O czym jednak jest piosenka? W tym wieku jeszcze nie wiedziałam, zwłaszcza, że późniejsze dwa inne obrazy Britney mogą zmylić – anioł? Diabeł? O co chodzi? Teledysk przypominający trochę grę komputerową… Laura Croft z Tomb Raidera? Dziś znając słowo toxic nieco inaczej patrzę na ten klip niż było to kiedyś…

---

MIEJSCE 9

Sting – Desert Rose (1999)

Być może niecały teledysk zapadł mi w pamięć, ale na pewno już wtedy poczułam jakąś dziką tęsknotę za pustyniami, które widoczne są w tym teledysku. Do tego doszły zupełnie niezrozumiałe, arabskie słowa piosenkarza występującego wraz ze Stingiem i cała magia pozostała na długo w mojej głowie. Muszę przyznać, że to głównie muzyka przyciągała mnie przed ekran telewizora, ale dla tych kilku kadrów pustynnych terenów też było warto zasiąść wygodnie w fotelu.

---

MIEJSCE 8

Mariah Carey – It’s Like That (2005)

Nie mogło zabraknąć w moich TOP 10 teledysku Mariah Carey. Ten jest dla mnie w pewien sposób niezwykły, bo wprowadził do mojej głowy wizję mojego balu maturalnego. Dlaczego bal maturalny? Nie mam pojęcia. Po jakimś czasie zderzyłam się z rzeczywistością i wiedziałam, że takie bale tylko w złotych rezydencjach pani Carey, ale dziecięce wyobrażenia były całkiem przyjemne. Natrafiłam na ten teledysk zupełnym przypadkiem i okazał się on pierwszą częścią z dwóch. Już za pierwszym razem napis To be continued… mnie mocno zaintrygował. Szybko odkryłam, że ciąg dalszy historii został dopowiedziany w piosence „We Belong Together„. Pomijam fabułę teledysku i ilość pięknych sukni oraz masek, ale Mariah Carey wygląda tam naprawdę olśniewająco i bardzo młodo.

---

MIEJSCE 7

JENNIFER LOPEZ – Love Don’t Cost a Thing (2001)

Moja ulubiona Jennifer, piękne widoki, ciekawa piosenka i przepych – bogaty apartament, kabriolet i obwieszona biżuterią J. LO. Do tego wszystkiego słońce, plaża, palmy i cudowna sceneria – jak mogłabym nie oglądać tego teledysku jako dziewięciolatka? Siedząc zahipnotyzowana zastanawiałam się dlaczego ona wyrzuca swoją torebkę, zostawia samochód i po kolei zrzuca z siebie wszystkie kosztowności. Wtedy jedyne, co rozumiałam ze słów tej piosenki to kaszalot 😉 To nic, że później cały mój świat się zawalił, gdy dowiedziałam się, że tak naprawdę J. LO śpiewa tam cash a lot 😉

---

MIEJSCE 6

Shakira – La Tortura (2005)

Prawdziwe zamiłowanie do tańca zaczęło się chyba po obejrzeniu tego teledysku. Chyba każdy z nas widząc niezwykle ekspresyjne ruchy Shakiry i jej poczucie rytmu poczuł ukłucie zazdrości. Mam tu oczywiście na myśli płeć piękną, bo przypuszczam, że mężczyźni wpatrywali się w Shakirę jak występujący w teledysku i śpiewający wraz z Kolumbijką Alejandro Sanz. Uwielbiałam ten teledysk – taniec Shakiry i samą fabułę. Szalona, zakazana namiętność i pożądanie jak w typowych brazylijskich telenowelach. A do tego melodyjny hiszpański, który sprawiał, że nawet jeśli słowa nie były w pełni zrozumiałe to niosły ze sobą jakiś przekaz.

---

MIEJSCE 5

MICHAEL JACKSON – EARTH SONG (1995)

Z pewnością nie widziałam tego teledysku w 1995 roku, a nawet jeśli, to wątpię, że aż tak mocno go zapamiętałam. Jednak muzyka Michaela Jacksona była wówczas wszechobecna, a teledysk „Earth Song” nie raz pojawiał się na MTV albo Vivie. To była jedna z nielicznych piosenek, które pomimo braku znajomości języka potrafiłam bezbłędnie odczytać. Zdarzało się nawet, że jako nieświadome niczego dziecko na widok ginących zwierząt i niszczonej planety po prostu zaczynałam płakać. Ten obraz mocno ugruntował się w mojej psychice i może sprawił, że do dziś nie mogę patrzeć na takie rzeczy.

---

MIEJSCE 4

Natasha St Pier – Un ange frappe a ma porte (2006) 

 Odtąd zaczyna się magia… Pierwsze sekundy i słychać japońskie słowa i widać w kadrze gejszę. Po chwili piękne, japońskie ogrody i ja już jestem zahipnotyzowana. To nic, że w ogóle nie znam piosenkarki, nie znam francuskiego – magia trwa i siedzę oczarowana przed ekranem. Nie pamiętam teraz dokładnie, ale chyba wtedy pojawiła się moja fascynacja Japonią i gejszami, bo mniej więcej w tym czasie oglądałam i czytałam również „Wyznania Gejszy„, o których jeszcze zapewne wspomnę przy okazji innego wpisu.

---

MIEJSCE 3

Spice Girls – Viva Forever (1997)

Teledysk w formie bajki? Dla sześciolatki to z pewnością coś, co sprawi, że zasiądzie przed telewizorem. Do tego wróżki przypominające lalki Barbie i ta przerażająca, ogromna kostka rubika, która zabiera nie wiadomo gdzie jedno z dzieci. Nie wiem dlaczego, ale do dziś pamiętam jak za każdym razem oglądając ten teledysk od początku do końca płakałam jak bóbr. Z pewnością wywoływał we mnie silne emocje.

---

MIEJSCE 2

Mariah Carey – We Belong Together (2005)

Każda mniejsza czy większa dziewczyna marzy o pięknej, białej sukni i księciu z bajki. Pomijam fakt, że „We Belong Together” jest chyba moim najulubieńszym utworem Mariah Carey to jeszcze ten teledysk pełen przepychu, piękna i emocji. Do tego cudowne wokalizy Mariah, które zawsze przyprawiały mnie o dreszcze i pierścionek w kształcie motylka, w którym zakochałam się jako nastolatka i długo poszukiwałam podobnego – bez skutku. Wtedy rejestry, w których śpiewała Mariah wydawały mi się nie do zaśpiewania, a dziś zastanawiam się, z którym dźwiękiem miałam wtedy problem, bo w tym utworze Carey nie śpiewa sopranem gwizdkowym, więc naprawdę nie rozumiem jak to możliwe, że moja skala wówczas była tak niewielka. Uwielbiam ten teledysk i do dziś wywołuje we mnie przyjemne wspomnienia, mimo że fabuła nie musi być wcale szczęśliwa…

---

MIEJSCE 1

Madonna – Frozen (1998)

I w końcu teledysk, który chyba najmocniej zapadł w moją pamięć. „Frozen” Madonny to zdecydowanie muzyka bliska mej duszy tak jak i większość utworów z płyty „Ray of Light„. Pomijając jednak samą muzykę, teledysk był dla mnie czymś przerażającym i magicznym jednocześnie. Ubrana na czarno kobieta znajdująca się na jakimś pustkowiu i otoczona stadem ptaków sprawiała wrażenie czarownicy która jednak bliżej ma do wiedźmy niż przyjaznej czarodziejki. Z jednej strony zawsze bałam się oglądać ten klip, ale muzyka nie pozwalała mi odejść, a do tego ta magia hipnotyzowała i nie pozwalała odwrócić wzroku od ekranu nawet, gdy strach przepełniał mnie do głębi. Coś takiego uwielbiam właśnie w muzyce – dwubiegunowość, totalne sprzeczności, które mają jednak uzasadnienie i tym właściwie przyciągają.

---

Tak zamykam listę moich TOP 10 teledysków z dzieciństwa. Pamiętajcie, że to mój własny wybór i kierowałam się wyłącznie wspomnieniami. A jakie są Wasze teledyski z czasów młodości? Czy coś wywarło na Was ogromne wrażenie? A może coś nie było zrozumiałe, ale przyciągało do ekranu jak magnes?